شهید سید جواد موسوی، یکی از شهدای روستای شنبه بازار فومن گیلان است.

شهید 19 ساله ای که مزارش مورد زیارت حاجت مندان بسیاری است. و دل دردمندان بسیاری را شاد نموده است.

بخشی از وصیتنامه شهید: «خواهشم این است برایم گریه نکنید. شهید گریه نمی خواهد بلکه رهرو می خواهد.

وقتی می خواهید مرا تشییع کیند چشمانم را باز بگذارید که عده ای از خدا بی خبر نگویند که کور بوده است. 

دستانم را از تابوت بیرون بگذارید که کوردلان نگویند چیزی از این دنیا با خودش می برد. ما از خداییم و آخر هم به خدا ختم می شویم.»

عکست را روی طاقچه گذاشتم

یادت را اما به دلم می آویزم

یادت بوی باران می دهد

 ***

دیشب خواب دیدم که برگشتی

تو بودی، مادر هم بود

روی ایوان لالایی می خواند برایت

و یکی یکی گلوله های تنت را در می آورد و زخم هایت را مرهم می گذاشت

 مانده بود با زخم های دلت چه کند

خواب دیدم که دوباره لبخند میزدی

از اخرین لبخندت میدانی چند شب و چند روز می گذرد؟

***

کاش دنیا را از نو می نوشتند

تو می ماندی

مادر نمی رفت

و هیچ جنگی خواب دخترکان سرزمینمان را آشفته نمی کرد

آه ای برادران که مهیای جاده اید

عزمی گران به کوله خود جای داده اید

داغ کدام گمشده را جار می زنید

ای نامه ها چه پر گله و  سرگشاده اید

مبهوتم از دوام سپرهای عشقتان

کاین گونه در کشاکش سنگ ایستاده اید

آهسته تر که ما به شما اقتدا کنیم

ای تک سوارها که به ظاهر پیاده اید

ای بطن آفتاب حقیقت، سرایتان

ثابت شدست روشن و خورشید زاده اید

در آسمان جلوه سبکبار می روید

دل را به خانه های زمین جا نهاده اید

***

محمد حسین حسنی شهرودی 

***

کوچه ها را به نام شما زده اند تا که راه را گم نکنیم

ما اما از هر گذری که عبور کردیم از روی خونتان رد شده ایم

***

شهدا برگردید

ما به بی راهه رفتیم

خودتان راهتان را ادامه دهید

***

همه ی هفته های ما "مقدس"  است

همه ی روزهای ما مبارک

تا زمانی که یادتان را زنده نگاه داریم

***

ما "دفاع" خواهیم کرد از خون شهدایمان

هر روز ما "دفاع مقدس"  است

هر سربازی در جیبهایش

در موهایش

و لای دکمه های یونیفورمش

زنی را به میدان جنگ می برد

آمار کشته های جنگ همیشه غلط بوده است

هر گلوله دو نفر را از پا در می آورد

سرباز و (زنی) که در سینه اش می تپد

...

شاعر: مریم نظریان

فرزندت کجاست؟

فرزندم همین جاست، در دو قدمی اعتقادات نخ نمای شما!

فرزندم زیر بار رانت و امتیازات شما دفن شده!

فرزندم گلوله باران شد برای امنیت خاکی که حرمتش را نگاه نمی دارید!

فرزندم همین جاست...

فرزندم: شهید ...