جوان شهیدمان تقدیم حسین (ع) شد تا شهادتش مبارک باشد که ما برای آنچه در راه حسین بدهیم اندوهگین نمی شویم.

سی و ششمین سالگرد شهادت شهید علی فتحی پور را تبریک و تسلیت می گوییم

مادرِ شهید علی فتحی پور

خبر آمد خبری در راه است....

***

اسفند هزار و سیصد و شصت و چهار بود.همه در انتظار سال نو بودند.

و مادر مشغول تدارک دیدن یک مهمانی. یک مهمانی که برای آمدن میوه دلش آماده میشد.

***

ذو روز مانده بود به عید که عملیات والفجر 9 تمام شده بود و همه در حال برگشتن بودند اما از علی خبری نشد.

نگرانی مادر لحظه به لحظه بیشتر میشد 

دست به دامان دوستان علی شد اما آنها نمی دانستند چگونه بگویند جوانت دیگر برنمیگردد. دروغ می گفتند که ماشین خراب شده و علی در راه مانده است.

***

اولین روز عید شصت و پنج نیز آمد ، یک روز سرد و بارانی ...

و مادر بی خبر از همه جا با بی قراری تمام غذاهایی که علی ذوست داشت آماده می کرد. فامیل کم کم به خانه می آمدند تا خبری بدهند

خبر به مادری که در ایوان خانه، در سرما چشم به راه دارد و ثانیه شماری می کند

***

خبر کوتاه بود:

فردا پیکر غرق به خون فرزندت را تحویل می گیری.... 

****

سفر کرده ام تا بجویم سرت را

و شاید در این خاکها پیکرت را

من اینجایم ای آشنا برادر

همان جا که دادی به من دفترت را

همان جا که با اشک و اندوه خواندی

برایم غزل واره ی آخرت را

کجایی که چندی است نشنیده ام من

دعاهای پرسوز و دردآورت را

تو را زنده زنده مگر دفن کردند

که بستند دستان و پا و سرت را

پس از این من ای کاش هرگز نبینم

نگاه به درمانده مادرت را...

****

سی و ششمین سالگرد شهادتِ شهید علی فتحی پور را به تمام دوستداران شهدا تبریک و تسلیت می گوییم

روزت مبارک مادر

مرغ شب خوان که با دلم میخواند 

رفت و این آشیانه خالی ماند

آهوان گم شدند در شب دشت 

آه از آن رفتگان بی برگشت

بسیجی آیت و نور خدایی / بسیجی عرش را در زیر پایی

تو هستی افتخار دین و قرآن / به ایثار و شهادت آشنایی

برای سرزمین پاک ایران / بهار دلکش آلاله هایی

به هنگام جهاد و وقت یاری / به رهبر جان نثار و با وفایی

هفته بسیج مبارک 

و 

یاد بسیجیان شهید به خیر

دستم نمی رسد که بچینم تو را ولی

بالا بلند من تو کمی قد خمیده کن

این دفاع مقدس بود

چون حاصلش شهادت شد

آدم اگر شهید نشود می میرد

خوشا به حال شما زندگان راه حق

به مناسبت سی و چهارمین سالگرد شهادت علی فتحی پور 

***

شناسنامه شهید علی فتحی پور

به مناسبت سی و چهارمین سالگرد شهادت علی فتحی پور

***

شما می گویید شهید مامی گوییم مسافر در راه مانده

مسافری که سی و چهار سال است که برنگشته

سی و چهار سال است که چشم به راهی هستیم که آخرین بار از آن عبور کرد

گفته بود می رود که شهید شود

این را خود از خدا خواسته بود تا «با شهادت به انسانیت برسید»

از مادر هم عذر خواهی کرده بود که «به خاطر اسلام و قرآن و ناموس مسلمین او را ترک کرده»

آری شهدا ما را ترک کردند 

و ما رها شدگان این دنیای غریبیم

آنها فراموشکارانی هستند که پس از ترک ما، راه خانه را گم کردند 

و دیگر بازنگشتند...

***

عزیزانِ در راه مانده! ما به یادتان آواز دلتنگی سر می دهیم

و منتظریم روزی معجزه وار، از هر کوچه و خیابان بازگردید

این دنیا بدون شما عجیب بوی دلتنگی می دهد... 

***

شهادتِ شهید علی فتحی پور مبارک است

که شهادت راه زندگان است

ای پیش پرواز کبوترهای زخمی**بابای مفقود الاثر! بابای زخمی!

دور از تو سهم دختر از این هفته هم **پس کی؟ کی از حال و هوای خانه غم پر؟

تا یاد دارم برگی از تاریخ بودی**یک قاب چوبی روی دست میخ بودی 

توی کتابم هر چه بابا آب می داد**مادر نشانم عکس توی قاب می داد

اینجا کنار قاب عکست جان سپردم**از بس که از این هفته ها سرکوفت خوردم

من بیست سالم شد هنوزم توی قابی**خوب یک تکانی لااقل مرد حسابی!

یک بار هم از گیر و دار قاب رد شو** از سیم های خاردار قاب رد شو 

برگرد تنها یک بغل بابای من باش**ها! یک بغل برگرد، تنها جای من باش

ای دستهایت آرزوی دستهایم**ناز و ادایم مانده روی دستهایم 

شاید تو هم شرمنده یک مشت خاکی**یک مشت خاک بی نشان و بی پلاکی

عیبی ندارد خاک هم باشی قبول است**یک چفیه و یک ساک هم باشی قبول است!!!

امشب عروسی میکنم جای تو خالی**پای قباله جای امضای تو خالی 

ای عکسهایت روی زخم دل نمک پاش**یک بار هم بابای معلوم الاثر باش

****

به یاد تمام پدران اسیر خاک و جا مانده از خاک 

شهید سید جواد موسوی، یکی از شهدای روستای شنبه بازار فومن گیلان است.

شهید 19 ساله ای که مزارش مورد زیارت حاجت مندان بسیاری است. و دل دردمندان بسیاری را شاد نموده است.

بخشی از وصیتنامه شهید: «خواهشم این است برایم گریه نکنید. شهید گریه نمی خواهد بلکه رهرو می خواهد.

وقتی می خواهید مرا تشییع کیند چشمانم را باز بگذارید که عده ای از خدا بی خبر نگویند که کور بوده است. 

دستانم را از تابوت بیرون بگذارید که کوردلان نگویند چیزی از این دنیا با خودش می برد. ما از خداییم و آخر هم به خدا ختم می شویم.»

سفره های افطار رزمندگان این گونه بود

مسئولین محترم! سفره های افطار شما چگونه است؟

از سفره های مردم باخبرید؟

***

ما به تروریسم متهم هستیم

اگر نخواهیم بمیریم

زیر بلدوزرهای اسرائیلی

که خاک ما را زیر و رو می کند

تاریخ ما را زیر و رو می کند

انجیل ما را زیر و رو می کند

قرآن ما را زیر و رو می کند

خاک پیمبران را زیر و رو می کند

اگر گناه ما این است

چه زیباست تروریسم!

***

شاعر: نزار قبانی

***

#ما_همه_سپاهی_هستیم

کمی آرام تر شاد باشید

همه شادی من اینجا خوابیده...

***

روز  "پدر"  را به تمام فرزندان شهدا تبریک می گوییم

که پدرانشان زنده و عند ربهم یرزقونند...

هزار بار نبودنت را مرور می کنیم

بگو نمی آیی؟

تمام کن این خواب طولانی را

مگر نگفتند که شهدا زنده اند؟ پس کجا ماندی؟

بلند شو، لباست را از این خاک سی و چند ساله بتکان و بیا

بیا و بگذار تا دوباره بهار شود

خانه همانجاست، سراغش را از کسی نگیر

راستی نام کوچه را هم عوض کردند، به نام توست

به آستانه در که رسیدی سلام نکن

مادر نیست

پدر هم بعد او رفت

ولی تو بیا

سی و سه سال است که نبودنت را ماتم میگیریم

هر اسفند به انتظار بهاری هستیم که بعد از تو خزان شد

عزیز مادر! بهار به بهار حالمان تحویل می شود با قاب عکست روی سفره هفت سین

سین هشتمم! سرباز وطن! ما با جای خالی ات چه کنیم؟

***

سی و سومین سالگرد شهادت علی فتحی پور درگاه

عکست را روی طاقچه گذاشتم

یادت را اما به دلم می آویزم

یادت بوی باران می دهد

 ***

دیشب خواب دیدم که برگشتی

تو بودی، مادر هم بود

روی ایوان لالایی می خواند برایت

و یکی یکی گلوله های تنت را در می آورد و زخم هایت را مرهم می گذاشت

 مانده بود با زخم های دلت چه کند

خواب دیدم که دوباره لبخند میزدی

از اخرین لبخندت میدانی چند شب و چند روز می گذرد؟

***

کاش دنیا را از نو می نوشتند

تو می ماندی

مادر نمی رفت

و هیچ جنگی خواب دخترکان سرزمینمان را آشفته نمی کرد

آه ای برادران که مهیای جاده اید

عزمی گران به کوله خود جای داده اید

داغ کدام گمشده را جار می زنید

ای نامه ها چه پر گله و  سرگشاده اید

مبهوتم از دوام سپرهای عشقتان

کاین گونه در کشاکش سنگ ایستاده اید

آهسته تر که ما به شما اقتدا کنیم

ای تک سوارها که به ظاهر پیاده اید

ای بطن آفتاب حقیقت، سرایتان

ثابت شدست روشن و خورشید زاده اید

در آسمان جلوه سبکبار می روید

دل را به خانه های زمین جا نهاده اید

***

محمد حسین حسنی شهرودی 

اربعین در راه است

ما جاماندگانیم

شهدا سلام ما را به ارباب برسانید

ما اینجا ولی به یاد رقیه ی ارباب سینه خواهیم زد

چون او نیز به اربعین نرسید

***

کوچه ها را به نام شما زده اند تا که راه را گم نکنیم

ما اما از هر گذری که عبور کردیم از روی خونتان رد شده ایم

***

شهدا برگردید

ما به بی راهه رفتیم

خودتان راهتان را ادامه دهید